Αρχείο 7 - Εταιρεία Υπό... Διάλυση

Καλό καλοκαίρι... ήταν. Το καλοκαίρι λοιπόν πέρασε ο συμπαθής και πολύπαθος τεχνικός μας, Ερμόλαος Μικρολογισμικός, στο χωριό της καταγωγής του, κάπου στην Κρήτη. Ερημιές, άγρια ζώα, μανιακοί με όπλα... Όχι, δεν είχε πάει στα Ζωνιανά, απλά πέρασε τον περισσότερο χρόνο των διακοπών του στα capital wastelands του Fallout 3!

Καλό φθινόπωρο... ΔΕΝ θα ήταν. Με την επιβίβαση του στο πλοίο της επιστροφής, και με το χαρακτηριστικό σφύριγμα αναχώρησης, ο Ερμόλαος ένοιωσε... ακόμα και το παντελόνι του να τραντάζεται. Εντάξει, στεκόταν αρκετά κοντά στην καμινάδα, και ήταν συγκινημένος που άφηνε τις χάρες του νησιού (και τι χάρες - δίμετρες με... οικονομική κρίση στο ύφασμα) αλλά όπως υποψιάστηκε το τράνταγμα ήταν απλά η δόνηση του κινητού.

- ΕΜ: Ομπρός...

- ΕΔ: Μη μου λες εμένα ότι είμαι χοντρός! Δεν φτάνει που έχει πέσει πάλι το σύμπαν στην εταιρεία και δεν θα μπορεί να δουλέψει άνθρωπος τη Δευτέρα... Τι θα τους πεις για να απολογηθείς όταν θα έρθουν όλοι από τις διακοπές τους με όρεξη για δουλειά;

- ΕΜ: Αφεντικό εσύ είσαι; Πρώτον το ερώτημα είναι αν εκείνοι θα έχουν την παραμικρή όρεξη να πουν έστω και καλημέρα, ή ακόμα και αν θα θυμούνται τη διάταξη του πληκτρολογίου. Δεύτερον, δεν σε είπα χοντρό.

- ΕΔ: Α, χαίρομαι που πιστεύεις ότι διατηρούμαι σε φόρμα. Είναι σημαντικό, ξέρεις, για την αυτοπεποίθηση μου.

- ΕΜ: Όχι, απλά δεν σε είπα χοντρό...

- ΕΔ: ...

- ΕΜ: Μπορώ να σε βοηθήσω σε κάτι αφεντικό; Παρ’ όλο που βρίσκομαι στη μέση του πελάγους, χωρίς 3G, και η σύνδεση μέσω WiFi κοστίζει περισσότερο από όσο αν αγόραζα δικό μου εξοπλισμό και τον εγκαθιστούσα στην καμπίνα;

- ΕΔ: Ναι, να μπεις στο δίκτυο μας μέσω αυτού του βιπιέ και να μου πεις γιατί δεν μπορώ να πάρω mail. Εντάξει, αφού τα φέρνεις συνέχεια τόσο δύσκολα μη συνδεθείς ούτε μέσω 3G ούτε μέσω WiFi.

- ΕΜ: Μέσω μίας σειράς περιστεριών ίσως...

- ΕΔ: Τι περιστέρια μου τσαμπουνάς; Γλάρους δεν έχει στη θάλασσα; Μου φαίνεται ότι κοπάνησες πολλές τσικουδιές... Κοίτα να συνέλθεις και γρήγορα!

- ΕΜ: (αρχίζοντας να νοιώθει τη ζάλη ολόκληρου μπουκαλιού τσικουδιάς - και ας μην είχε πιεί γουλιά) Χμφ... Τι είναι τόσο σημαντικό που απαιτεί την πρόσβαση μου μέσω VPN και δεν μπορεί να περιμένει μέχρι να μπαρκάρει το πλοίο στη θάλασσα του Πειραιά;

- ΕΔ: Βρε σου λέω ότι δεν έχω πάρει ούτε ένα mail από τότε που κλείσαμε για διακοπές. Και καλά όλοι αυτοί οι ρέμπελοι από τις εταιρείες του χώρου μας. Αλλά δεν έχω νέα ούτε από εκείνες τις ευγενικές κοπέλες που μου υπόσχονται... *γκούχ* τέλος πάντων διάφορα ωραία πράγματα.

- ΕΜ: Χμμμ, δηλαδή ούτε spam... Καλά μάλλον θα έχει πέσει καμιά υπηρεσία. Θα το δω το βράδυ, όταν θα φτάσω σπίτι, εντάξει;

- ΕΔ: Εεε... εντάξει, εντάξει! Κλείνω τώρα γιατί μόλις μου θύμησες ότι έχω αφήσει μία υπηρέτρια να με περιμένει πεσμένη στα τέσσερα...

Αυτή ήταν η πρώτη συνομιλία της νέας εργασιακής χρονιάς με τον κύριο Έκο Δεδίνο, η οποία ξεκίνησε χαλαρά για τον Ερμόλαο και αγχωμένα για το αφεντικό, όμως τελείωσε αγχωμένα για τον Ερμόλαο και (οπωσδήποτε) χαλαρά για το αφεντικό.

Δευτέρα λοιπόν, και ήρθε η ώρα να κερδίσει ο Ερμόλαος το μεροκάματο, χωρίς καθυστέρηση, αφού αντί για VPN φρόντισε το σαββατοκύριακο να ασχοληθεί με το τελευταίο expansion του Fallout 3! Μπαίνει στην εταιρεία, πατάει το κουμπί κλήσης του ασανσέρ, θυμάται ότι δεν λειτουργεί (το κουμπί, όχι το ασανσέρ) ανεβαίνει στον 1ο όροφο (όχι για να πάρει το ασανσέρ, επειδή εκεί ήταν ο προορισμός του - ναι, βαριέται ΤΟΣΟ πολύ, έχετε πρόβλημα;), λέει «καλημέρα», τρώει πράγματα στο κεφάλι, λέει «καλό χειμώνα», τρώει πιο βαριά πράγματα στο κεφάλι, βλέπει τη σκηνή το αφεντικό και τους βάζει τις φωνές για να σταματήσουν (τουλάχιστον για όσο χρειάζεται το κεφάλι του ο Ερμόλαος ώστε να λύσει το πρόβλημα).

- ΕΜ: Λοιπόν, αφεντικό, εγώ πάω να δω τι συμβαίνει με τον server, εντάξει;

- ΕΔ: Τι εντάξει βρε; Εκεί που πας δεν είναι ο server, είναι η τουαλέτα!

- ΕΜ: Α, καλά, μη συγχύζεσαι, είμαι λίγο ζαλισμένος από τα πράγματα που μου πέταξαν στο κεφάλι. Πάντως μείνε ήσυχος, θα το φτιάξω. Είμαι τεχνικός εγώ, ναι.

- ΕΔ: Άμα δεν το φτιάξεις... θα σε φτιάξω εγώ!

- ΕΜ: (στο σωστό δωμάτιο, επιτέλους) Χμμμ, εκ πρώτης όψεως όλα φαίνονται εντάξει, αλλά...

- Γ.Γ.: Ερμόλαεεεεεε... γιατί δεν μπορώ να πάρω mail;

Τον ειρμό της σκέψης του Ερμόλαου (πριν καλά καλά αυτή ξεκινήσει) διέκοψε ο Γιαννάκης Γιαγκούλας, ο γενικός διευθυντής.

- ΕΜ: Γιατί έχουμε κάποιο πρόβλημα Γιαννάκη, με το οποίο ασχολούμαι αυτή τη στιγμή. Θα σε ειδοποιήσω όταν λυθεί.

- Γ.Γ.: Όχι, στο λέω γιατί δεν μπορώ ούτε να στείλω.

- ΕΜ: Ναι, και αυτό το ξέρω. Είναι μέρος του προβλήματος. Το λύνω.

- Γ.Γ.: Α, και πόσο θα πάρει αυτό;

- ΕΜ: Όσο χρειαστεί, συν την ώρα που μου τρως χωρίς λόγο!

- Γ.Γ.: Καλά ντε, δεν χρειάζεται να είσαι μες στα νεύρα... Δεν χαλάρωσες καθόλου στις διακοπές;

- ΕΜ: Ναι, φυτεύοντας σφαίρες στα κεφάλια κάτι τύπων, στο Fallout.

- Γ.Γ.: (χωρίς να έχει καταλάβει, αλλά με άσχημο προαίσθημα) Εεε... να σε αφήσω τότε να δουλέψεις.

- ΕΜ: Λοιπόν, οι υπηρεσίες είναι ανεβασμένες αλλά... ΩΧ! ΌΛΕΣ οι βάσεις του Exchange είναι κατεβασμένες.

- Α.Σ.: Ερμόλαεεεεεε... Γιατί η φιλενάδα μου δεν μπορεί να μου στείλει ένα video με το νέο της γατάκι;

Δεύτερη διακοπή, εντός ολίγων λεπτών μάλιστα, από την ξανθιά διαφημίστρια, Αουρόρα Στασύννεφα.

- ΕΜ: (αρχίζοντας να αγχώνεται) Γιατί έχει πρόβλημα ο mail server. Δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε να στείλουμε mail. Το ξέρω. Το αντιμετωπίζω.

- Α.Σ.: (μασώντας τσίχλα, με προφανή έλλειψη συναίσθησης της κατάστασης) Α, και πότε δηλαδή θα ξανά ‘χουμε mail;

- ΕΜ: Άγνωστο. Ελπίζω σύντομα, αν και όπως πάνε τα πράγματα, δεν το βλέπω!

- Α.Σ.: (συνεχίζοντας το ενοχλητικό μάσημα τσίχλας) Α... κι εγώ τι θα πω στη φίλη μου όταν με πάρει τηλέφωνο να μιλήσουμε για το γατάκι;

- ΕΜ: Το Google είναι φίλος σου. Το ίδιο και το Gmail. Και ΜΗΝ ξανακούσω ότι χρησιμοποιείς το εταιρικό mail για βλακείες, γιατί θα σε βάλω να αυτοκτονήσεις με τσίχλες!

- Α.Σ.: (καταπίνοντας την τσίχλα) Καλά μωρέεεεεε... Αλλά ποιοι είναι αυτοί οι φίλοι μου που δεν τους ξέρω ούτε εγώ;

- ΕΜ: ......

- Α.Σ.: Είσαι στις κακές σου σήμερα, φεύγω πριν επηρεαστεί το τσι μου.

- ΕΜ: Λοιπόν, έχουμε και λέμε, υπηρεσίες επάνω, βάσεις κάτω... Το restart δεν βοήθησε. Ας ξεκινήσουμε το troubleshooting. Χώρος στο master partition, χώρος στο partition των βάσεων, πιθανό conflict με antivirus...

- Τ.Τ.: Ερμόλαεεεεεε... Τι θα γίνει επιτέλους με αυτό το mail; Κάθε λίγο και λιγάκι θα πέφτει;

Διακοπή #3 από την Τατιάνα Ταλέντου, αυτή τη φορά, υπεύθυνη web content της εταιρείας.

- ΕΜ: (σκέφτεται: !@#$%^&*) Όχι, αλλά κάθε μία στο τόσο δικαιούται και αυτό να πέφτει...

- Τ.Τ.: Άχουουου, εξυπνάδες... Το mail μόνο δεν βλέπω να φτιάχνεις. Δεν θα κάνουμε δουλειά πάλι σήμερα;

- ΕΜ: Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, αλλά εγώ δεν βλέπω να κάνω δουλειά. Και αν δεν κάνω εγώ τι δική μου, δεν θα κάνετε ούτε εσείς τη δική σας! Σταματήστε να μου λέτε ένας-ένας ότι δεν έχουμε mail. Το ξέρω. Ο @#$%^&-administrator είμαι... Αν δεν το ξέρω εγώ τότε ποιος θα το ξέρει; Όταν το φτιάξω, θα σας το πω. Δεν θα το κρατήσω μυστικό!

- Τ.Τ.: Καλά, καλά, μη συγχύζεσαι. Μια κουβέντα σου είπαμε, εκατό είπες. Με τόση πολυλογία πως να συγκεντρωθείς; Και ύστερα σου φταίμε εμείς...

- ΕΜ: (σκέφτεται: !@#$%^&*) ......

Μετά από αρκετή ώρα, κατά την οποία παραδόξως δεν χρειάστηκε να επαναλάβει το διάλογο της ημέρας, ο Ερμόλαος είναι πλέον για τα καλά «χωμένος» στις λειτουργίες του System Manager και στις παραμέτρους του ESEUTIL.

- ΕΔ: Ερμόλαεεεεεε...

Την ψευδαίσθηση ότι θα τον άφηναν σε ησυχία για να κάνει τη δουλειά του, κατέρριψε ο κ. Έκο Δεδίνο.

- ΕΜ: Παρακαλώωωωωω...

- ΕΔ: Όχι, εγώ παρακαλώ να ανοίξει επιτέλους κανονικά το Outlook, αλλά δεν βλέπω φως στην άκρη του τούνελ.

- ΕΜ: Πάλι καλά, γιατί θα μπορούσε να είναι ένα φορτηγό τρένο που έρχεται καταπάνω σου, όπως λένε και οι Metallica...

- ΕΔ: Metallica...; !!! Τραγούδια ακούς τόση ώρα, γι’ αυτό δεν έχει γίνει τίποτα; !!!

- ΕΜ: Τι...; Όχι βέβαια, απλά είπα ένα αστείο για να...

- ΕΔ: Αστείο; !!! Εδώ καιγόμαστε κι εσύ έχεις όρεξη γι’ αστεία; !!!

- ΕΜ: Όχι αφεντικό, δεν έχω όρεξη...

- ΕΔ: Τι θα πει δεν έχεις όρεξη; !!! Δουλειά δεν κάνουμε μόνο όταν έχουμε όρεξη... Τι είσαι, δοκιμαστής φαγητών;

- ΕΜ: ......

- ΕΔ: Και πείνασα κιόλας τώρα που λέμε για φαγητά... Στο μεταξύ έλα στο γραφείο μου αμέσως!

Αυτή τη στιγμή θα μπορούσαν να κατακλύζουν τον Ερμόλαο αναμνήσεις από το σχολείο, όμως δεν τον είχαν φωνάξει ποτέ στο γραφείο του διευθυντή. Σε κάθε περίπτωση, τα ακόλουθα γεγονότα θα αποτελούσαν αφορμή για διασυρμό του σχολείου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ή έστω στα μεσημεριανάδικα...

- ΕΔ: (ακουμπώντας τα δύο χέρια στο γραφείο, και έχοντας το βλέμμα του Worf από το Star Trek) Λοιπόοοννν... τι γίνεται; Ασχολείσαι με το πρόβλημα εδώ και 3 μέρες και ακόμα δεν το έχεις λύσει.

- ΕΜ: Εεε... βασικά ΕΣΥ ασχολείσαι με το πρόβλημα εδώ και 3 μέρες. Εγώ σήμερα ξεκίνησα να ασχολούμαι, θυμάσαι;

- ΕΔ: (άφωνος) ......

- ΕΜ: Ναι... δεν υπάρχει όμως λόγος να κολλάμε σε κάτι πράγματα μικρά. Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι, διαπίστωσα ότι ο mail server έχει σοβαρό πρόβλημα.

- ΕΔ: Βρε γι’ αυτό σε πληρώνω; Αυτό το κατάλαβα κι εγώ, και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να φάω 3 ώρες... Το θέμα είναι πως θα το λύσουμε το πρόβλημα!

- ΕΜ: Λοιπόν, πρώτα πρέπει να σου εξηγήσω τι ακριβώς συμβαίνει.

- ΕΔ: Θα καταλάβω τίποτα;

- ΕΜ: Πιθανότατα όχι, αλλά έτσι είναι το εθιμοτυπικό. Λοιπόν, οι βάσεις δεδομένων του Exchange έχουν χαλάσει.

- ΕΔ: (αρχίζοντας να ιδρώνει) Έχουν χαλάσει; Ελπίζω η επόμενη κουβέντα που θα βγει από το στόμα σου να είναι ότι μπορείς να τις φτιάξεις!!!

- ΕΜ: Όχι, η επόμενη κουβέντα μου θα είναι ότι ΙΣΩΣ μπορώ να τις φτιάξω.

- ΕΔ: (αποκτώντας μία επιπλέον ρυτίδα) Έστω! Πήγαινε λοιπόν να τις φτιάξεις.

- ΕΜ: Μα δεν στα είπα όλα ακόμα. Η διαδικασία επιδιόρθωσης θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο ώρες για κάθε βάση.

- ΕΔ: (εμφανίζοντας γκρίζα μαλλιά) Ε, τότε βιάσου, τι στρογγυλοκάθεσαι;

- ΕΜ: Για να ξεκινήσει καν η διαδικασία χρειάζομαι 120 GB άδεια στον server. Για να γίνει αυτό πρέπει να μεταφέρω προσωρινά τα δεδομένα του server σε network storage μέσω ethernet. Αυτό από μόνο του θα διαρκέσει μέχρι το βράδυ. Μετά, το repair κάθε μίας από τις 4 βάσεις θα διαρκέσει τουλάχιστον 2 ώρες.

- ΕΔ: (πάει να μιλήσει) ...

- ΕΜ: Α, και φυσικά μέχρι τότε οι χρήστες δεν μπορούν να δουν τα mail τους, ούτε να πάρουν νέα mail, ούτε να στείλουν mail.

Οι γκρίζες τρίχες του αφεντικού έγιναν πλέον λευκές. Το βλέμμα του Worf έχει αλλάξει σε αυτό ενός γηραιού amish που διαβάζει για πρώτη φορά το κάμα σούτρα. Προσπαθεί να σκεφτεί τι θα μπορούσε να πει. Σκέφτεται πολλά, αλλά κυρίως τη συμβουλή του γιατρού να μη συγχύζεται. Σκέφτεται να πλακώσει στις μπουνιές το γιατρό για να νιώσει καλύτερα. Εντάξει, ο στόχος του ήταν ο Ερμόλαος, αλλά ο γιατρός πρώτον του κοστίζει περισσότερα και δεύτερον δεν έχει καμία πιθανότητα να φτιάξει τον Exchange.

Τις επόμενες ώρες ο Ερμόλαος επιδόθηκε σε ένα μαραθώνιο επιδιόρθωσης του Exchange. Και το πήρε στα πολύ σοβαρά. Να φανταστείτε δεν είχε ούτε όρεξη για World Of Warcraft ενώ επιδιορθώνονταν οι βάσεις. Μετά από ένα ξεγυρισμένο ξενύχτι (ούτε σε στριπτιτζάδικο δεν είχε κάτσει ποτέ τόσο πολύ), και ένα σεβαστό αριθμό αποτυχιών, τελικά έφερε τις βάσεις του Exchange σε κατάσταση λειτουργίας.

Την επόμενη μέρα...

- ΕΜ: (εν μέσω μακρόσυρτου χασμουρητού) Καλημέρα αφεντικό. Τα κατάφερα! Το έφτιαξα...

- ΕΔ: (φουσκωμένος από υπερηφάνεια - και από τα παϊδάκια που τσάκισε το βράδυ) Μπράβο παιδί μου! Το ήξερα ότι υπήρχε κάποιος λόγος που σε προσέλαβα. Για να δούμε... Χμμμ, τέλεια. Άρχισαν να έρχονται νέα mail, μπορώ να στείλω και πάλι mail, μπορώ ακόμα και να ανοίξω τα παλιά μου mail. Όμως... γιατί δεν ανοίγει αυτό το attachment;

- ΕΜ: Τι τύπος αρχείου είναι; Μήπως είναι συμπιεσμένο; Μήπως δεν έχεις την κατάλληλη εφαρμογή για να το ανοίξεις; Μήπως είχε ιό και το έκοψε το antivirus; Μήπως η ονομασία του περιέχει άκυρους χαρακτήρες;

- ΕΔ: Αυτή η ικανότητα σου να δημιουργείς περισσότερες ερωτήσεις αντί να δίνεις απαντήσεις... Αν ήξερα θα έκανα εγώ τη δουλειά σου, και θα έπαιρνα και το μισθό σου.

- ΕΜ: (μέσα από τα δόντια του) Ναι, αλλά σιγά μην άντεχες να είχες εσένα για αφεντικό!

- ΕΔ: Τι μουρμουρίζεις πάλι;

- ΕΜ: Εεε... λέω ότι δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Ίσως παρουσίασε κάποιο πρόβλημα το συγκεκριμένο μήνυμα. Γίνεται καμιά φορά.

- ΕΔ: Τέλος πάντων, άντε για ένα μήνυμα δεν θα το κάνουμε θέμα. Για να δούμε κανένα άλλο... Βρε σύ! Ούτε αυτό το attachment ανοίγει... Ούτε εκείνο... Ούτε το άλλο!

- ΕΜ: (αλλάζοντας χρώματα από όλη την παλέτα της Adobe) Εεε... πόσα μηνύματα έχουμε περιθώριο μέχρι να το κάνουμε θέμα;

- ΕΔ: (αρχίζοντας να μοιάζει και πάλι με klingon) ......

- ΕΜ: Ναι... κατάλαβα. Θα το ελέγξω αμέσως.

Μετά από λίγη ώρα...

- ΕΜ: Χμμμ, τι στο όνομα του Arthas έχει γίνει πάλι; Αφού όλα δουλεύουν καλά. Τα δικά μου attachments δηλαδή γιατί ανοίγουν; ΓΚΛΟΥΠ!!! ΔΕΝ ανοίγουν! Τα mail μου... τα πολύτιμα μου! Μα γιατί; Λοιπόν... βαθιές αναπνοές. Τι @#$%^&* λέω; Δεν είμαι έγκυος, τεχνικός είμαι! Από την αρχή λοιπόν. Η διαδικασία επαναφοράς των βάσεων απαιτεί χώρο, σωστή χρήση των παραμέτρων του ESEUTIL, τα αρχεία των βάσεων... Α, ναι, και τα log files που λειτουργούν ως indexes για τα attachments. Χμμμ, που στον Diablo είναι αυτά; Στο Windows\System32... ΩΧ! Γιατί δεν είναι εδώ; Α, γιατί τα καθάρισε το utility αυτόματης συντήρησης επειδή τα αναγνώρισε ως παλιά logs.

Μετά από περισσότερη ώρα...

- Τ.Τ.: Ερμόλαε... Ερμόλαε! Τι έπαθες; Γιατί είσαι στο πάτωμα; Λιποθύμησες από την πείνα; Μην ανησυχείς, μπορείς να διακόψεις τη δίαιτα σου, δεν θα το πούμε πουθενά.

- Α.Σ.: Όχι, εγώ λέω ότι επηρεάστηκε αρνητικά από τη θέση του Υδροχόου. Μα δεν διαβάζει και αυτός ο άνθρωπος ένα ωροσκόπιο. Θα ήξερε ότι δεν πρέπει να βγει από το σπίτι σήμερα.

- ΕΜ: Σταματήστε τις βλακείες! Δεν έχω κάνει ποτέ δίαιτα στη ζωή μου. Και διαβάζω ωροσκόπιο μόνο για να γελάω με τα άσχετα που γράφουν για το ζώδιο μου.

- Γ.Γ.: Ε, τότε γιατί έπεσες ξερός; Προσπαθείς να πάρεις αποζημίωση από εργατικό ατύχημα;

- ΕΜ: Όχι. Γιατί κατάλαβα πως ένοιωσαν οι άνθρωποι στα capital wastelands του Fallout μετά την πυρηνική καταστροφή.

- Γ.Γ.: Άντε πάλι με αυτό το Fallout... Μας έχεις πρήξει από εχθές!

- ΕΜ: Μην ανησυχείς Γιαννάκη... Είμαι αρκετά σίγουρος ότι δεν θα έχω την ευκαιρία να σας ξαναπρήξω. Χμ... από την άλλη ούτε εσείς θα μπορείτε πια να με πρήζετε. Τελικά ουδέν κακόν αμιγές καλού!

Αργότερα, στο γραφείο του αφεντικού, γεμάτος αυτοπεποίθηση...

- ΕΜ: Λοιπόν αφεντικό, βρήκα τι φταίει και δεν μπορείς να ανοίξεις τα attachments σου.

- ΕΔ: Τέλεια. Μήπως το έφτιαξες κιόλας ή ζητάω πολλά;

- ΕΜ: Όχι, δεν το έφτιαξα, ούτε και πρόκειται να το φτιάξω. Οι βάσεις έπαθαν ανεπανόρθωτη ζημιά και όλοι οι χρήστες έχασαν όλα τα attachments τους από την ημερομηνία ίδρυσης της εταιρείας μέχρι σήμερα.

Λίγο αργότερα...

- Τ.Τ.: Αφεντικό... Αφεντικό! Μα τι έπαθαν όλοι σήμερα και πέφτουν τέζα;

- Α.Σ.: Δεν καταλαβαίνω. Η θέση του Υδροχόου δεν θα έπρεπε να επηρεάζει το αφεντικό...

- Γ.Γ.: Ερμόλαε τι του έκανες; Δεν πιστεύω να τον ψυχοπλάκωσες με το Fallout!

- ΕΜ: Όχι, αλλά κάτι μου λέει ότι θα προτιμούσε το σενάριο της πυρηνικής καταστροφής από αυτό που συνέβη.

- ΕΔ: Τι έγινε; Είδα ένα τρομακτικό εφιάλτη. Ήρθε λέει ο Ερμόλαος στο γραφείο μου... Να τος! Το καλό που σου θέλω, πες μου ότι το κινητό σου έδειξε λάθος ημερομηνία και νόμιζες ότι σήμερα είναι Πρωταπριλιά.

- ΕΜ: Όχι βέβαια, έχω πλήρη συναίσθηση του χωροχρόνου. Όμως δεν με άφησες να τελειώσω. Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά.

- ΕΔ: Ουφφφφφφ... Για πες λοιπόν, ποια είναι τα καλά νέα;

- ΕΜ: Μπορούμε να αποκαταστήσουμε τα δικά σου mail από ένα πρόσφατο cached mailbox.

- ΕΔ: Ωραία, άρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Άντε και με τρόμαξες!

- ΕΜ: Για σένα όχι. Όλοι οι υπόλοιποι όμως δεν έχουν αποθηκευμένο backup. Όντως όλοι οι χρήστες έχασαν όλα τα attachments τους. Εκτός από σένα φυσικά. Always look at the bright side of life!

Το τραπεζάκι μπροστά από το γραφείο του αφεντικού έσπασε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί η Αουρόρα Στασύννεφα, και να παραιτηθεί ο Ερμόλαος. Και εξηγώ. Το αφεντικό προσπάθησε να δώσει κουτουλιά στον Ερμόλαο. Ο Ερμόλαος προέτεινε το τραπεζάκι στο κεφάλι του αφεντικού. Το τραπεζάκι ράγισε στα δύο. Η ξανθιά διαφημίστρια επισήμανε στο αφεντικό ότι ένα σπασμένο τραπεζάκι αποτελεί κακό φενγκ σούι. Το αφεντικό της πέταξε το 17άρι laptop του. Η παραίτηση του Ερμόλαου δεν είχε καμία σχέση με το τραπεζάκι. Ούτε με τη διαφημίστρια. Απλά το αφεντικό του είπε ότι δεν θα μπορεί να παίζει World Of Warcraft μέχρι να φτιάξει τον mail server. Και αφού ο mail server δεν μπορεί να φτιαχτεί ποτέ ξανά, ο Ερμόλαος θα ήταν καταδικασμένος σε μία ζωή χωρίς Warcraft. Χειρότερα δηλαδή από τη ζωή στα capital wastelands του Fallout 3!

Αρχείο 6 - Αυτό δεν είναι mailing list... είναι λαοθάλασσα!

Καλοκαίρι επιτέλους! Στον ουρανό της Αττικής σχηματίζεται ένα ειδυλλιακό τοπίο με τον ήλιο να φιλτράρεται μέσα από το νέφος. Σε κάποιο νησί ένας χωρικός φωνάζει σε μία ξανθιά αλλοδαπή «στάσου, μύγδαλα». Στην εταιρία Εργασία Υποπίεση όμως, τα πληκτρολόγια αγκομαχούν κάτω από τα δάχτυλα μίας ομάδας ακούραστων υπαλλήλων (γιατί όλοι οι υπόλοιποι βρίσκονται φυσικά σπίτια τους) που προσπαθούν να βγάλουν το επόμενο τεύχος του εβδομαδιαίου newsletter. Ναι, η εταιρία του Ερμόλαου Μικρολογισμικού προσπαθεί να επικοινωνήσει με όλο τον διαδικτυακό κόσμο μέσω ενός εβδομαδιαίου newsletter που περιέχει θέματα της σχετικής αγοράς. Δεν θα σας πούμε πόσοι είναι εγγεγραμμένοι στη mailing list, πρώτον γιατί δεν θα το πιστέψετε, και δεύτερον γιατί... δεν θέλουμε να σας πούμε ψέματα.

Το αφεντικό, ο Έκο Δεδίνο, είναι ιδιαίτερα περήφανος για το newsletter της Εργασία Υποπίεση, με την χαρακτηριστική ονομασία «ΕΥΠ» - από τα αρχικά της εταιρίας (τι φανταστήκατε;). Όπως κάθε Δευτέρα, έτσι και σήμερα έχει συγκεντρώσει γύρω του όλους τους «εκλεκτούς συνεργάτες» του, δηλαδή τους υπαλλήλους που έχουν αναλάβει το ΕΥΠ. Όχι βέβαια γιατί τους συμπαθεί τόσο πολύ, αλλά για να προσέχει μήπως κανείς πάθει κράμπα στο χέρι... ώστε να τον αντικαταστήσει αμέσως με κάποιον άλλο! Τέτοια ομαδική οργάνωση ούτε ο Μπάγιεβιτς...

- ΕΔ: (με το βλέμμα του τίγρη) Λοιπόν Ερμόλαε, η σύνδεση στο Internet καλά; Ο mail server γερός, δυνατός;

- ΕΜ: (με το βλέμμα του Garfield) Ναι αφεντικό, καλύτερα δεν θα μπορούσαν να είναι. (ψιθυριστά) Και να μπορούσαν, τέτοια ώρα δεν έχω καμία όρεξη...

- ΕΔ: Τι είπες;

- ΕΜ: Τίποτα, απλά επαναλαμβάνω το σύνθημα της εταιρίας.

Ο Ερμόλαος ετοιμάζεται να φύγει, αφού η δική του δουλειά είχε τελειώσει, ενώ ξαφνικά χτυπάει το κινητό της Τατιάνας Ταλέντου στο ρυθμό του Everything - διασκευής εκ των ΑΜΑΝ φυσικά, καθώς δηλώνει «αντι-Βισσική». Η κοπελιά στήνει με χάρη το newsletter και το μοιράζει γενναιόδωρα στους συνδρομητές.

- ΤΤ: Ναι, καλησπέρα... ναι εγώ είμαι. ΤΙΙΙΙΙΙ;;; Πέθανε η θεία Πουλχερία; Αουαααααα...!!! ΠΩΣ; Ο μονόφθαλμος στο απέναντι διαμέρισμα παρατήρησε ότι άφησα ανοιχτό το κομπιούτερ στο σπίτι και βγάζει καπνούς; Όχιιιιιι...

Ο Ερμόλαος αρχίζει να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, ότι δηλαδή η πραγματική καταστροφή πρόκειται να βρει τον ίδιο σε λίγα λεπτά. Τον πιάνουν τρεμούλες, κρυάδες, και το χρώμα εξαφανίζεται από το πρόσωπο του, ενώ περιμένει τη χαριστική βολή.

- ΤΤ: (με το ύφος του Bruce Willis όταν ανακάλυψε την αλήθεια στην Έκτη Αίσθηση) Κλέφτηκαν ο Έκτορας με τη Μυρτώ στον «Έρωτα» παρατώντας το υπόλοιπο cast σύξυλους και δείχνει απόψε το επεισόδιο εκτάκτως;!!!

Με δάκρυα στα μάτια (και πασαλείβοντας με τα χέρια το μακιγιάζ για να φαίνεται ακόμα πιο συγχυσμένη), εξηγεί τις τραγωδίες που τη βρήκαν απόψε (για όσους γείτονες δεν την είχαν ακούσει ήδη) και φεύγει με την τσάντα να ανεμίζει πίσω της.

Ομολογουμένως ο Ερμόλαος δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τέτοια δραματική έξοδο, και έτσι έπεσε στον ίδιο ο κλήρος για να στήσει και να στείλει το newsletter. Εδώ ακόμα και το αφεντικό δεν πρόλαβε να πει κουβέντα...

- ΕΜ: Ε, αφεντικό ξέρεις δεν έχω Frontpage, το μηχάνημα μου δεν σηκώνει Dreamweaver, το Notepad είναι πολύ ρετρό για τα γούστα μου... άσε που ο mail server της εταιρίας λειτουργεί καλύτερα όταν τον διαχειρίζομαι από το σπίτι μου!

Η τίγρη στο βλέμμα του αφεντικού σκότωσε ακαριαία την μάταια κίνηση του Ερμόλαου που προσπάθησε να περάσει το κατώφλι της εξόδου.

- ΕΔ: Πολλά προβλήματα μου βγάζεις στη μέση και αρχίζω να πιστεύω ότι είσαι φυγόπονος. Τέλος πάντων, θα σου βρω εγώ μία λύση.

Παίρνει τηλέφωνο τον Χάμπο Μακντόναλντ, τον εξ’ Αμερικής Έλληνα προγραμματιστή της εταιρίας.

- ΕΔ: Έλα Χάμπο, ο Δεδίνο είμαι, που είσαι; Στο πλοίο για Αίγινα; Και έχει σαλπάρει ήδη; Ε δεν πειράζει, δεν είσαι και στη μέση του Ατλαντικού... Ζήτα ένα σωσίβιο, βγες ξανά στον Πειραιά και έλα αμέσως εδώ! Α, δεν είναι τίποτα. Θέλω να φτιάξεις ένα συστηματάκι που να στήνει newsletter χωρίς Frontpage, χωρίς Dreamweaver, χωρίς Notepad και να το στέλνει χωρίς τον δικό μας mail server. ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΕΜΕΝΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ !!! ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΕΣΑΣ ΤΩΝ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡΑΔΩΝ ΑΠΟΨΕ !!! Το καλό που σου θέλω να είναι έτοιμο το σύστημα με το πέρας της σύνταξης του newsletter, αλλιώς αντί για την Αίγινα σε βλέπω να τα μαζεύεις για Αμερική...!

Επιστρέφει όπως-όπως ο Χάμπος στην εταιρία, στάζοντας ακόμα νερά από τη βουτιά του. Ως σωστός πληροφορικάριος όμως, σκέφτεται ότι είναι καλή ευκαιρία να δοκιμάσει αν είναι όντως αδιάβροχο το πληκτρολόγιο του. Φυσικά το στάδιο ανάπτυξης του «συστηματακίου» περιλάμβανε αναίσχυντο download κομματιών σχετικού κώδικα άλλων προγραμματιστών από το internet - τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

- ΧΜ: Τελείωσα! Είχες δίκιο αφεντικό. Λίγο βούρδουλα θέλουμε εμείς οι κομπιουτεράδες και όλα γίνονται όπως πρέπει. Α, σου έστειλα και ένα e-mail με ένα PDF του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Ίσως κάπου κάπως κάποτε να σου χρησιμεύσει...

- ΕΔ: (φουσκωμένος από υπερηφάνεια - και από το παστίτσιο που είχε χτυπήσει) Μπράβο σου, και φυσικά μπράβο μου! Και πως δουλεύει αυτό για να έχουμε καλό ερώτημα;

- ΧΜ: Τα πάντα γίνονται μέσω ενός web interface. Στήνεις το newsletter και το στέλνεις μέσω ενός εξωτερικού mail server.

- ΕΜ: Ωραία, τότε το σύστημα δουλεύει αυτόνομα και εγώ δεν χρειάζεται να είμαι εδώ. Που είχαμε μείνει λοιπόν; Α, ναι, έφευγα...

- ΕΔ: (ο τίγρης ζει και βασιλεύει στο βλέμμα του αφεντικού) Δεν έχεις να πας πουθενά. Αυτό έλειπε, να κάνουμε τώρα τη δουλειά μας από το σπίτι, την καφετέρια, το παγκάκι... Τι θα επακολουθήσει αν επιτρέψω κάτι τέτοιο; Ερωτώ! Ο λογιστής θα κάνει τη δουλειά του μέσω ενός Java spreadsheet στο κινητό του, η γραμματέας θα μου αφήσει καμία virtual persona στον υπολογιστή της... Ακόμα και η καθαρίστρια θα παρατήσει τον κουβά και τη σφουγγαρίστρα και θα «καθαρίζει» με antivirus και antispyware!

- ΕΜ: Μα οι υπόλοιπες δουλειές γίνονται εντός ωραρίου εργασίας. Αυτό το κατασκεύασμα...... το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ αυτό κατασκεύασμα εννοώ, απαιτεί τουλάχιστον ένα εξάωρο υπερωρίας. Άνευ αποδοχών!

- ΕΔ: (ο τίγρης έχει πάρει πλέον την προϊστορική του μορφή) Τολμάς;! Και καλά να αψηφάς εμένα. Και καλά να προσβάλεις το απόλυτο ελληνικό newsletter. Αλλά δεν σκέφτεσαι τις χιλιάδες συνδρομητών που δεν κοιμούνται κάθε Δευτέρα βράδυ, σκεπτόμενοι ότι Τρίτη πρωί θα διαβάσουν ένα ακόμα μοναδικό πόνημα ανεπανάληπτης σοφίας; Δεν δακρύζεις όταν σκέφτεσαι ότι αγγίζεις τόσες ζωές με το πάτημα ενός απλού SEND;

- ΕΜ: (μέσα από τα δόντια του) Δακρύζω όταν σκέφτομαι ότι χάνω τόσες ώρες ενώ θα μπορούσα να παίζω Oblivion!

- ΕΔ: Τι μουρμουρίζεις πάλι;

- ΕΜ: Τίποτα, μετράω πόσες εκατοντάδες νέους πιστούς...... εεε, συνδρομητές εννοώ, είχαμε τις τελευταίες μέρες.

Τις υπόλοιπες εβδομάδες μέχρι την καλοκαιρινή άδεια, ο Ερμόλαος και η Τατιάνα επιδίδονταν σε ένα νέο «τυχερό παιχνίδι». Όποιος από τους δύο κατάφερνε να ξεφύγει από τη Δευτεριάτικη... λειτουργία (την αποστολή του newsletter δηλαδή), θα έκανε το χατίρι του άλλου για την υπόλοιπη εβδομάδα. Ο Ερμόλαος ζήτησε να μην ξανακούσει σκυλάδικα MP3 από τα ηχεία της Τατιάνας, ενώ με τη σειρά του υποσχέθηκε να φοράει ακουστικά ώστε να μετριάζονται οι κραυγές από τα online παιχνίδια τύπου Stormreach.

Αρχείο 5 - Κατανοώντας την τεχνολογία

Τα χιόνια έλιωσαν, οι βροχές σταμάτησαν και η άνοιξη μπήκε για μία ακόμα χρονιά στη ζωή μας. Ως αποτέλεσμα της ιδανικής θερμοκρασίας που επικρατεί καθημερινά πλέον, η ζωή του Ερμόλαου Μικρολογισμικού στα γραφεία της Εργασία Υποπίεση ΑΕ έχει γίνει αφόρητη. Πόσο θα ήθελε να παρατήσει το PC του και να κάνει μία βόλτα στην παραλιακή... Τέτοιες σκέψεις όμως είναι απαγορευμένες, και ο Ερμόλαος τις διώχνει βιαστικά, μην τυχόν και αντιληφθεί το αφεντικό ότι κοιτάει το ταβάνι αντί για την οθόνη.

Τουλάχιστον πλησιάζει το Πάσχα και θα μπορέσει να περάσει λίγες μέρες εις τας εξοχάς, μαζί με τη λαμπάδα που αγόρασε με (ολόκληρο) το δώρο που παρέλαβε από το λογιστήριο. Τέτοιες μέρες σκέφτεται ότι θα ήθελε να μεταφέρει στον κόσμο το πνεύμα της τεχνολογίας, όπως οι 12 Απόστολοι μετέφεραν το πνεύμα της Χριστιανοσύνης. Έτσι και αλλιώς έχει ήδη τραβήξει στη ζωή του τα πάνδεινα από κάθε λογής χρήστες, οπότε έχει μάλλον περάσει με επιτυχία το στάδιο της μαρτυρίας.

Σήμερα ο Έκο Δεδίνο, το αφεντικό του Ερμόλαου, έχει δεχθεί επίσκεψη από έναν γνωστό του (και, παρεμπιπτόντως, κουβαρντά πελάτη της εταιρίας) ο οποίος έχει βαλθεί να μάθει «κομπιούτερ». Θα αφήσουμε εσάς να μαντέψετε ποιος θα αναλάβει αυτό το ευγενές έργο. Ο Ερμόλαος αρνήθηκε κατηγορηματικά να ενημερωθεί για το επίπεδο γνώσεων του κυρίου Όλαν Ταξέρο, ώστε να ξεκινήσει την εκπαίδευση με κάποιο ίχνος ψυχραιμίας.

- ΕΔ: (απευθυνόμενος στον κ. Ταξέρο) Α, να και ο Ερμόλαος που σου έλεγα. Το αστέρι μας που φωτίζει τη μηχανογράφηση της εταιρίας.
- ΕΜ: (μουρτζούφλικα) Καλημέρα... (Σκέφτεται: δεν ξεκινάμε καθόλου καλά - προβλέπω... «Jose» Cuervo)
- ΟΤ: Ναι, ναι, ο Ερμόλαος, γεια σου βρε παιδί (λες και τον ήξερε από χθες !!!)
- ΕΜ: (Σκέφτεται: να φορτώσω τώρα... ή να τον σκοτώσω όταν δεν κοιτάει το αφεντικό) Ναι, εγώ είμαι αυτός!
- ΟΤ: (με τον ίδιο ενθουσιασμό) Και εγώ κομπιουτεράς είμαι βρε... Λίγα πράματα να μου εξηγήσεις, θα σε φτάσω. Να εξηγούμαστε όμως, δε θέλω αυτά τα «Γουίλοους» και τα «Βίτσια» με τα ποντικάκια και τις χαζομάρες! Εγώ θέλω να μάθω σοβαρά κομπιούτερ, έτσι; Να βγαίνω στη μαύρη οθόνη με τα τετράγωνα γράμματα, να γράφω γρήγορα στο πληκτρολόγιο και να κοντρολάρω όλα τα μηχανήματα της εταιρίας μου. Όπως κάνεις και εσύ άλλωστε!
- ΕΜ: (με έκφραση φρίκης και έτοιμος να λιποθυμήσει) Τι κάνω εγώ...;;; Ποιες χαζομάρες; Για τα Windows Vista λέτε;!!! Ξέρετε, το DOS δεν είναι δικτυακό λειτουργικό σύστημα. Όσο γρήγορα και αν γράφετε, δεν θα καταφέρετε να κοντρολ...... να ελέγξετε και πολλά πράγματα.
- ΟΤ: Εεεεεεε, μου φαίνεται ότι είσαι και εσύ απ’ αυτούς που έχουνε παραδώσει τα όπλα στη Microsoft. Α... και σε είχα και σε εκτίμηση (από πότε...;)
- ΕΜ: Και το DOS της Microsoft είναι. Τέλος πάντων, δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή για να το αναλύσουμε αυτό...
- ΟΤ: Ναι, ναι, έλα καλύτερα από το γραφείο αύριο για να ξεκινήσουμε. Αν και δεν θα σε απασχολήσω πολύ. Λίγα πράγματα να μου πεις έτσι για να πάρω μπρος και θα τα μάθω εγώ ΟΛΑ τα υπόλοιπα. Άντε γεια σου τώρα (δυνατό χτύπημα στην πλάτη)
- ΕΜ: (Σκέφτεται: !@#$%^&*)......
- ΕΔ: (προς τον κ. Ταξέρο και ενώ προσπαθεί να συγκρατήσει τον αφρισμένο Ερμόλαο) Γεια σου, γεια σου, άντε πήγαινε τώρα...

Την άλλη μέρα στο γραφείο του κ. Όλαν Ταξέρο, στην εταιρία Δουλειά Ναγίνεται ΕΠΕ...

- ΟΤ: (με φωνή μεθυσμένου Κρητικού) ΕΕΕΕΕΕΕ, καλώς το παιδί (πάλι παιδί... ας όψεται). Κάτσε, κάτσε... ΓΥΝΑΙΚΑΑΑΑΑΑ, ΦΕΡΕ ΔΥΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙΑ!
- ΕΜ: (Σκέφτεται: Ποια γυναίκα...; Σε εταιρία ήρθα ή στο σπίτι του; Μήπως να ζητήσω και κανένα μεζεδάκι, που δεν έχω φάει από το πρωί;) Συγνώμη, τη γραμματέα σας φωνάζετε έτσι;!!!
- ΟΤ: Όχι μωρέ, τη γυναίκα μου. Την έχω εδώ και κουτσοδουλεύει για να περνάει την ώρα της. Έχει σπουδάσει πληροφορική, αλλά μεταξύ μας δεν πολυσκαμπάζει... Τόσες φορές την έχω βάλει να μου τα μάθει και μένα αλλά δεν έχει καταφέρει τίποτα! Τι σόι προγραμματίστρια είναι άμα δεν μπορεί να μάθει κομπιούτερ τον άντρα της; Τη να την κάνω όμως... Μέχρι και παραπάνω κομπιούτερ αγόρασα για χάρη της. Έφτιαξε και καλά ένα πρόγραμμα μισθοδοσίας που ήθελε λέει κάτι «Σκουλήκια Σέρφερ» για να τρέξει, και έπρεπε λέει να τα βάλει σε δικό τους κομπιούτερ. Τρέχα γύρευε...
- ΕΜ: (προσπαθώντας να κρατήσει επαφή με την πραγματικότητα) Σκουλήκια... σέρφερ... Μήπως κατά τύχη εννοούσε SQL Server; !!!
- ΟΤ: Μπορεί, ποιος ξέρει; Καλά, ας τα αφήσουμε αυτά τώρα και να πιάσουμε τα δικά μας. Πρώτα απ’όλα όταν ξεκινάει το πισί μπαίνει στο κομάντ. Αυτό δα το ξέρω.
- ΕΜ: Να το ξεχάσετε! Θέλω να πω είναι αξιέπαινη η επιθυμία σας να μάθετε τη χρήση των υπολογιστών ξεκινώντας από τόσο βασικά πράγματα, αλλά μάλλον δεν θα βγάλουμε άκρη έτσι. Οπότε ας αφήσουμε το command line στην ησυχία του, γιατί δεν έχω φέρει μαζί μου και τα λεξοτανίλ.
- ΟΤ: Τι θες να πεις;
- ΕΜ: Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτό που είπα... Τα WINDOWS λοιπόν φορτώνουν στη μνήμη του υπολογιστή ένα γραφικό περιβάλλον...

Μετά από κάμποσες ώρες προσπαθούσε ακόμα να του εξηγήσει τα σχετικά με τα TSR, τους drivers, τα DLL, τα services, κλπ. Κατ’ επιμονή του κ. Ταξέρο δεν προχώρησαν ούτε καν στην επεξήγηση του desktop, χωρίς να μάθει τα «βασικά». Στο μεταξύ, και ενώ συζητούσαν φιλοσοφικά για τη διαφορά μεταξύ OS και GUI, μπαίνει η γυναίκα του κ. Όλαν Ταξέρο στο γραφείο.

- Γυναίκα: (έκπληκτη) Όλαν, τι κάνεις εκεί; !!! Σάντουιτς τρως; Δεν είπαμε ότι θα νηστέψεις για να βοηθήσεις ψυχολογικά τη μαμά που θέλει να κοινωνήσει; (Μην ξεχνιόμαστε, είπαμε ότι είναι οι μέρες του Πάσχα)
- ΟΤ: (μπουκωμένος) Τι θες μωρέ; Αφού δεν με βλέπει τώρα. Δεν φτάνει που μόνο καρκαλέτζους δεν με βάζεις να τρώω στο σπίτι... Θα λιμοκτονήσω! Εξ’άλλου το πήρα από εκείνα τα φαστφουντάδικα που έχουνε νηστίσιμα. Πρόσεξε να δεις: η ντομάτα δεν έχει ούτε λάδι, ούτε γάλα άρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν το σάντουιτς έχει ελιές, τότε επειδή αυτές έχουν λάδι είναι αμφιλεγόμενο το αν επιτρέπεται η κατανάλωση τους. Αν όμως το φαστφουντάδικο πουλάει σάντουιτς με ελιές ως νηστίσιμο, τότε υπάρχει πρόβλημα ή όχι;
- ΕΜ: (Σκέφτεται: κατάλαβε ΟΛΟ ΑΥΤΟ χωρίς να έχει πατήσει πόδι στην εκκλησία από τότε που βαφτίστηκε, και δεν μπορεί να καταλάβει αυτά που του λέω εγώ τόσες ώρες;! ΟΚ, διαφορετική τακτική) Κύριε Ταξέρο, προσέξτε να δείτε: τα TSR είναι συνήθως προγράμματα που απλά προσφέρουν κάποιες διευκολύνσεις, χωρίς να εξαρτάται άμεσα η λειτουργία των Windows από αυτά. Δηλαδή ακόμα και αν δεν φορτωθούν καθόλου, δεν υπάρχει πρόβλημα. Κάποια services φορτώνουν βασικές λειτουργίες των Windows, ενώ άλλα φορτώνουν βοηθητικές λειτουργίες. Άρα η σημασία του κάθε service είναι αμφιλεγόμενη. Αν όμως μία λειτουργία εκτελείται από ένα δευτερεύον service το οποίο με τη σειρά του εξαρτάται από ένα στοιχειώδες service, τότε υπάρχει πρόβλημα αν δεν έχει φορτωθεί εξ’ αρχής το δευτερεύον service ή όχι;
- ΟΤ: (αλληθωρίζοντας) Εεε ;;;;;;
- ΕΜ: Ακούστε, σας προτείνω να προμηθευτείτε έναν κατάλογο του μενού από το φαστφουντάδικο με τα νηστίσιμα, και να τον μελετήσετε προσεκτικά. Ζητήστε από την γυναίκα σας να φέρνει κάθε μέρα στο γραφείο την πεθερά σας ώστε να παρακολουθεί αδιάκοπα τι τρώτε. Αν στη διάρκεια της νηστείας έχετε πάρει κιλά αντί να χάσετε, τότε θα έχετε αποκτήσει την απαραίτητη νοητική διάπλαση ώστε να συνεχίσουμε την εκπαίδευση.

Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Ερμόλαος αποφάσισε ότι δεν θα ξαναπροσπαθούσε (οικειοθελώς) στη ζωή του να μεταδώσει το πνεύμα της τεχνολογίας. Ο κύριος Όλαν Ταξέρο αποφάσισε τελικά ότι θα ήταν πιο αποτελεσματικό να μάθει «κομπιούτερ» από μία αίρεση παλιών DOS-άδων!

Αρχείο 4 - Φωτιά στα... τείχη μας

Μία νέα μέρα ξημερώνει στην εταιρία του Ερμόλαου, και αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι η ημερομηνία παρουσίασης του νέου project της Εργασία Υποπίεση στους πελάτες της, πλησιάζει επικίνδυνα. Το ίδιο το project είναι σχεδόν έτοιμο, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει διόλου τον Ερμόλαο. Η δική του δουλειά είναι να στήσει τους υπολογιστές και το δίκτυο που θα χρειαστούν για την παρουσίαση. Εξάλλου δεν θα ήταν ότι καλύτερο για τον ίδιο να νομίζουν οι πελάτες της εταιρίας ότι είναι μαστροχαλαστής... τουλάχιστον όχι πριν σιγουρέψει κάποιες πιθανές προσωπικές συνεργασίες μαζί τους. Από εκεί και πέρα βλέπουμε...

- ΕΜ: (Σκέφτεται: Για να δούμε τι χρειαζόμαστε λοιπόν... απρόσκοπτο data flow μεταξύ servers και clients στο τοπικό δίκτυο, σύνδεση στο Internet με ΠΟΛΥ ελεύθερο bandwidth -υπενθύμηση: να κλείσω το FTP μας με το πειρατικό software-, λάδωμα της ΔΕΗ για να μην κοπεί το ρεύμα...)

Ο Έκο Δεδίνο, το «μεγάλο αφεντικό» (όπως τον λέει ο Ερμόλαος στους άλλους -ΦΩΝΑΧΤΑ- όταν τον αντιλαμβάνεται να έρχεται) μοιάζει να είναι στην τσίτα, και ζητάει επιβεβαιώσεις ότι δεν θα τους βρει καμία καταστροφή.

- ΕΔ: (Θυμίζοντας μία τρομακτική έκδοση του Σπίντι Γκονζάλες) Ερμόλαε, θέλω να κάνουμε καλή εντύπωση. Δεν θα ανεχτώ να γίνουμε ρεζίλι. Είμαστε εταιρία που ασχολείται με την τεχνολογία και θα ήταν απαράδεκτο να φανεί ότι η υποδομή μας είναι υπό κατάρρευση. Έλα, κάντα όλα να δουλέψουν σωστά και εγώ θα σε κεράσω σουβλάκια πίτα καλαμάκι κοτόπουλο - όπως σου αρέσουν...
- ΕΜ: (Παραδόξως το «κίνητρο» που προσέφερε το αφεντικό έπιασε τόπο) Και γιατί δεν το είπες από την αρχή?! Μείνε ήσυχος, όλα θα είναι υπό έλεγχο.

Πλησιάζει το τέλος της μέρας -ή τουλάχιστον του επίσημου ωραρίου εργασίας- και ο Ερμόλαος ετοιμάζεται να πάει σπίτι του, φτιάχνοντας πρώτα μία playlist με power metal τραγούδια για να τον συντροφεύουν στο δρόμο. Ενώ σηκώνεται από την καρέκλα, ακούγεται ένας ήχος που του πάγωσε το αίμα: ο ήχος του τηλεφώνου!

- ΕΜ: Παρακ...
- ΕΔ: (Κοφτά) Δεν έχουμε Internet.
- ΕΜ:...
- ΕΔ: Τρέχα ΤΩΡΑ και επανέφερε το! Αλλιώς θα βάλω ΕΣΕΝΑ να κουβαλάς τα κιβώτια δεδομένων.
- ΕΜ: Πακέτα δεδομένων λέγονται αφεντικό...
- ΕΔ: ΔΕΝ θέλω να τα μάθω - θέλω να τα χρησιμοποιήσω! Και αν φανταστείς ότι θα φύγεις από εδώ χωρίς να δουλεύουν τα πάντα άψογα, τότε όντως θα πας σπίτι σου... ΜΟΝΙΜΑ! Show me the Internet...!!!
- ΕΜ: (Σκέφτεται: φτουουουου... πρέπει να έχω κάνει περισσότερες αμαρτίες από όσες θυμάμαι)

Σέρνοντας τα βήματα του προς τον χώρο των servers...

- ΕΜ: (Σκέφτεται: Μα τι μυρίζει...; Πολίτικο; Κινέζικο; Εμ βέβαια, με γκαστρώσανε εδώ μέσα...)
..................................................
ΚΑΜΕΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ...!!!!!!

Ακολουθώντας την απαίσια μυρωδιά, ο Ερμόλαος διαπίστωσε ότι ερχόταν από το firewall. Καταφέρνοντας να ξεφύγει από τη σαστιμάρα του, τραβάει ηρωικά την τροφοδοσία του firewall από την πρίζα!

- ΕΜ: (Τηλέφωνο προς τον κ. Δεδίνο) Έλα αφεντικό... εεε... κάηκε το firewall. Ξέρεις, με καπνούς και απ’όλα. Δεν υπάρχει τίποτα που να γίνεται αυτή τη στιγμή. Ακόμα και αν εγώ είμαι αποφασισμένος, οι υπόλοιπες εταιρίες είναι κλειστά τέτοια ώρα και θα ανοίξουν την Δευτέρα το πρωί. Οπότε καληνύχτα...
- ΕΔ: Είσαι τρελός! Ποια καλή και ποια νύχτα; Αύριο είναι η παρουσίαση του project μας. Θα βρεις άλλο firewall αυτή τη στιγμή. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν ακούω κουβέντα. ΠΩΣ; Δεν ξέρεις που να ψάξεις; Θα σε βοηθήσω εγώ... Να πας σπίτι σου να φέρεις το δικό σου!!!
- ΕΜ: Μα εγώ το χρειάζομαι... το πλήρωσα... είναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Δεν μπορείς να με αναγκάσεις... Εντάξει, μπορείς, αλλά το σπίτι μου είναι στην άλλη άκρη της Αττικής!
- ΕΔ: Να μη σε κρατάω λοιπόν... ΞΕΚΙΝΑ ΑΜΕΣΩΣ!!!

- ΕΜ: (Σκέφτεται: Τι να κάνω τώρα... Ηλεκτρικός, μετρό, προαστιακός, λεωφορείο, έφτασα. Απλούστατο!)

Φτάνει σπίτι του, ξηλώνει το firewall, παίρνει μαζί και ένα τάπερ με λαζάνια της μητέρας του. Ξεχνάει το πιρούνι, ανεβαίνει ξανά τα σκαλιά, και αυτή τη φορά θυμάται να πάρει μαζί και το τροφοδοτικό του firewall.

Παίρνει το τρόλεϊ, ανεβαίνει στο τραμ......θυμάται ότι χρησιμοποιεί τα λάθος ΜΜΜ. Βρίσκει το δρόμο του όμως, αν και κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες για το αντίθετο. Μετά από λίγες ώρες και αφού έχει ήδη νυχτώσει επικίνδυνα...

- ΕΜ: (Σκέφτεται: Τροφοδοσία από το UPS, σύνδεση με τον router, καλώδια στο switch... configuration μέσω του web interface, σύμφωνα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες του ISP... Φτου @#$%^&*, πήγε 11 η ώρα. Πάλι καλά που είναι τουλάχιστον Παρασκευή. Είναι...; Τι μέρα είναι; Εγώ πάντως είμαι ο Ερμόλαος Μικρολογισμικός! Σίγουρο αυτό... Ποιος άλλος θα βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση;)

Γυρίζοντας πίσω του... κάνει άλμα δύο μέτρων από την τρομάρα του!!!

- ΕΜ: (Προσπαθώντας να βρει την καρδιά του) Τι κάνεις εδώ αφεντικό; Αφού σου είπα ότι θα σε ειδοποιήσω εγώ όταν είναι όλα έτοιμα. Και γιατί δεν μιλάς τόση ώρα; Όλη μέρα ξεσηκώνεις τον κόσμο, τώρα σε έπιασε η διακριτικότητα;
- ΕΔ: Σε είδα που ήσουν φανερά αφοσιωμένος στη δουλειά σου και είπα να το απολαύσω όσο κρατήσει. Δεν συμβαίνει και συχνά αυτό... Ξέρω ότι από Δεύτέρα θα προσπαθείς πάλι να κάνεις νέα ρεκόρ στο αρκανόιντ. Πραγματικά απορώ πότε βγάζεις τη δουλειά της εταιρίας... Τέλος πάντων, τι γίνεται με αυτό το Internet; Αν έχουμε πρόβλημα αύριο θα βάλω εσένα να δώσεις εξηγήσεις στους πελάτες μας.
- ΕΜ: Δεν έχω πρόβλημα, απλό είναι. Θα τους πω ότι κάηκε το firewall και δεν δέχομαι να τους δώσω πρόσβαση στο Internet μέσω σύνδεσης «ΜπάτεΣκύλοιΑλέστε».
- ΕΔ: (Αρχίζει να φορτώνει)......
- ΕΜ: (Διαπιστώνοντας ότι προκαλεί την τύχη του) Δεν θα χρειαστεί κάτι τέτοιο όμως. Είμαστε σχεδόν έτοιμοι.
- ΕΔ: Α, ωραία, δηλαδή σε πόση ώρα;
- ΕΜ: Εεε... δεν κατάλαβες. Το «σχεδόν» δεν είναι θέμα ώρας. Το firewall που έχω σπίτι μου έχει μόνο 10 άδειες χρήσης. Τι να τις κάνω τις περισσότερες; Να ανοίξω Internet Cafe στην πυλωτή; Πα να πει ότι αυτή τη στιγμή μόνο 10 υπολογιστές ταυτόχρονα μπορούν να έχουν Internet access.
- ΕΔ: (Ψάχνοντας να βρει που πήγαν τα μαλιά του) Δέκα...;;;!!!
- ΕΜ: Όχι, περίμενε, λάθος έκανα... Πλην μία για τον domain controller / proxy server, δηλαδή 9 διαθέσιμες. Οι υπόλοιποι off(line).
- ΕΔ: (Έντρομος) Και πότε θα τελειώσει αυτή η «στιγμή»;
- ΕΜ: Όταν πάρουμε καινούργιο firewall... την Δευτέρα.
- ΕΔ: Και μέχρι τότε...;
- ΕΜ: Έχεις ήδη χωρίσει την παρουσίαση του project σε ενότητες, σωστά; Απλά θα κάνεις μερικές αλλαγές πάνω σε αυτό. Οι ενότητες πλέον θα είναι καθαρά εικονικές και οι πελάτες θα βλέπουν τα ίδια πράγματα ανά 9 άτομα. Μέχρι το τέλος της μέρας θα έχουν εξυπηρετηθεί όλοι. Απλούστατο.
- ΕΔ: Με τίποτα! Αντιεπαγγελματικό... ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!! Θα μας πάρουν τα σώβρακα οι ανταγωνιστές μας. Θα τους δώσω και εσένα μαζί, για να ησυχάσω...!
- ΕΜ: Η άλλη επιλογή είναι να παραδεχτούμε ότι παραλίγο να εκραγεί το firewall μας. Διάλεξε τι από τα δύο είναι πιο αρνητικό...
- ΕΔ: (Βλέποντας επιτέλους τη «μεγάλη εικόνα») Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα. Όμως όσους δεν συμμετέχουν στην παρουσίαση, πως θα τους απασχολήσουμε τόσες ώρες; Α, ξέρω, να τους βάλουμε να σερφάρουν στο Internet!
- ΕΜ: (Εκτός ορίων εγκεφαλικού επεισοδίου) ΑΝΤΙΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ !!!!!!

Αρχείο 3 - The Christmas Ghost in the machine

Τέλη Δεκεμβρίου και η γιορτινή ατμόσφαιρα πλανάται παντού. Το χιόνι άφαντο, τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες στοιβαγμένοι στα καταστήματα αφού κανένας τηλεθεατής του Alpha - και fan του Ευαγγελάτου - δεν τους αγοράζει. Ο Ερμόλαος Μικρολογισμικός πηγαίνει με μία αλλιώτικη διάθεση αυτές τις μέρες στη δουλειά του, αν και η δίωρη πρωινή καθυστέρηση λόγω νύστας παραμένει σταθερή αξία. Σκέφτεται λοιπόν ότι τέτοιες μέρες η εργασία θα γίνεται σαφώς υπό καλύτερες συνθήκες εφόσον έχει τελειώσει τη συντήρηση στους servers και φυσικά εφόσον κανένας δεν θα έχει διάθεση να λύσει τεχνικά προβλήματα, αφού η σκέψη όλων θα είναι στην εξοχική απόδραση. Εξάλλου το Πνεύμα των Χριστουγέννων βρίσκεται κοντά σε όλους, ακόμα και στους υπολογιστές, και ας λένε κάποιοι ότι είναι του διαβόλου.

Μπαίνοντας στο γραφείο πλημμυρισμένος με καλή διάθεση:

- ΕΜ: Καλημ...
- ΕΔ: Κακή ψυχρή και ανάποδη! Εχθές που καθόμουν μέχρι τις 2 το πρωί και είπα να στείλω κάποιες προτάσεις στους συνεργάτες μας, ανακάλυψα ότι δεν δούλευε καθόλου το email μας. Είσαι τυχερός που υπέθεσα ότι οι παραλήπτες κοιμόνταν, αλλιώς θα σε έφερνα να διορθώσεις το πρόβλημα. Τώρα όμως που είσαι εδώ, πιάσε το κατσαβίδι και το πληκτρολόγιο και μη σπαταλάς άλλο τον χρόνο μου, Μπομπ Κράτσιτ... εεε... Ερμόλαε ήθελα να πω!

Το αφεντικό, ο κύριος Έκο Δεδίνο, δεν ξύπνησε με τις καλές του... Ξαφνικά ο Ερμόλαος φαντάστηκε τον εαυτό του κρατώντας ένα χαρτοκιβώτιο με τα πράγματα του στα σκαλιά της εταιρίας και έτσι πήρε το αυστηρά επαγγελματικό του ύφος.

- ΕΜ: Ναι, κανένα πρόβλημα αφεντικό, τώρα που είμαι εδώ όλα θα διορθωθούν. Όλα θα πάνε καλά, θα δεις! Πάω να ρίξω κάρβουνο στη σόμπα ... ... ... δηλαδή να ανεβάσω τα services του Exchange ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

Κάθεται ο Ερμόλαος μπροστά στον mail server, και αφού καθάρισε κάποιες χιλιάδες ξεχασμένα temporary και log files για να υπάρχουν περισσότερα από 70 MB χώρος για το swap file, ανέβασε και πάλι τα πεσμένα services για να δώσει mail στον πεινασμένο-για-επικοινωνία λαό της Εργασία Υποπίεση ΑΕ. Πριν προλάβει να επιστρέψει καλά-καλά στο γραφείο του, δέχεται ένα τηλεφώνημα από την γλυκιά μεν, άσχετη από κομπιούτερ δε, Αουρόρα Στασύννεφα, διαφημίστρια της εταιρίας.

- ΑΣ: Αχ Ερμόλαε, τι κάνεις, καλά είσαι, πως ξύπνησες σήμερα, μήπως πεινάς να σου μαγειρέψω κάτι;

Ο Ερμόλαος κατάλαβε αμέσως τα υπονοούμενα που έκρυβαν αυτές οι φαινομενικά αθώες ερωτήσεις και έδωσε την απάντηση που θα έδινε κάθε άντρας στη θέση του.

- ΕΜ: Τι κατέστρεψες πάλι;
- ΑΣ: Τίποτα μωρέεεεεε...... απλά έχω στο χέρι μου κάτι πλήκτρα.
- ΕΜ: Ωραία, και γιατί δεν τα πατάς; Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν αυτά τα πλήκτρα;
- ΑΣ: Βρε δεν με καταλαβαίνεις...; Αφού σου λέω έχω στο χέρι μου κάτι πλήκτρα. Δεν είναι πια πάνω στο πληκτρολόγιο! Εσύ τι κατάλαβες, ότι έχω το χέρι μου σε κάτι πλήκτρα; Χι Χι...
- ΕΜ: (Ενώ το χαχανητό αρχίζει να του κουρδίζει τα νεύρα) Τι... Πως... Εξήγησ...
- ΑΣ: Δεν ξέρω σου λέω, εγώ δεν έκανα τίποτα. Όπως μας έμαθαν στη σχολή με τις γραφομηχανές, έτσι ακριβώς πήγα να γράψω και στο κομπιούτερ και δεν έμεινε τίποτα όρθιο. Αμάν πια, ψεύτικα τα φτιάχνουν; Ναι, έτσι κάνουν για να χαλάει ο κόσμος τα λεφτά του συνέχεια εκεί, και να μη μας μένει κανένα ευρώ να πάμε στην Πεγκούλα!

Κάνει λοιπόν ο έρημος ο Ερμόλαος μία επίσκεψη στο γραφείο της αιθέριας Αουρόρας, η οποία πίστευε ότι ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε τεχνολογία και... αστρολογία, και ότι αν κάποιος ζούσε και στις δύο «διαστάσεις» ταυτόχρονα, θα πάθαινε κάτι πολύ κακό. Το πληκτρολόγιο της έμοιαζε πλέον με συναρμολογούμενο παιχνίδι της Μένσα.

Μετά από κανένα μισάωρο άκαρπης προσπάθειας και νεύρων που έμοιαζαν με την κιθάρα των Manowar στο τέλος συναυλίας:
- ΕΜ: Παραιτούμαι...!!! Δεν ήμουν ποτέ καλός στους γρίφους και δεν έχω την υπομονή να βελτιωθώ σήμερα. Κάνε αίτηση για αντικατάσταση πληκτρολογίου και άσε με να επιστρέψω στην ωραία μου ρουτίνα. Φεύγω!
(Σκέφτεται: Φτουουου... λες αυτό να επηρεάσει την απάντηση της για την πρόταση βραδινής εξόδου; Καλά, θα κατεβάσω κανένα αυτόγραφο του Γεωργούλη από το Internet για να την καλοπιάσω).

Επιστρέφει για μία ακόμα φορά στο γραφείο του. Κάθεται. Πιάνει το ποντίκι και το πληκτρολόγιο. Πάει να ανοίξει επιτέλους για πρώτη φορά σήμερα τον Internet Explorer. Το ποντίκι εκσφενδονίζεται στην άλλη άκρη του χώρου καθώς κάποιος τον τραβάει μανιωδώς από το χέρι !!! Ήταν ο Γιαννάκης Γιαγκούλας, ο γενικός προϊστάμενος.

- ΓΓ: (Μετά κλαυθμών και οδυρμών) Πάει... πάνε... χάθηκαν όλα... χάνομαι και εγώ, χάνομαι !!!
- ΕΜ: Ηρέμησε χριστιανέ μου... και σημείωσε ότι μου χρωστάς ένα ποντίκι - οπτικό - ασύρματο - με τεχνολογία λέιζερ - Microsoft όχι Logitech.
- ΓΓ: (Σε κατάσταση επιζώντα πυρηνικού ολοκαυτώματος) Κάν’ τα όλα να έρθουν πίσω και εγώ θα σου δώσω ότι θες!
- ΕΜ: Σταμάτα να παραληρείς και πες μου τι συνέβη. Δεν πιστεύω να έβαλες πάλι τον γιό σου να παίξει Football Manager και να το μπέρδεψε με το Computer Management από τα administrative tools. Αν έγινε κάτι τέτοιο και έσβησε κανένα partition είσαι μόνος σου, στο λέω.
- ΓΓ: Αχ, μακάρι να ήταν εδώ ο γιός μου και να κοίταγε την οθόνη ενώ δουλεύω... αυτός ξέρει κομπιούτερ και δεν θα με άφηνε να καταστραφώ. Ερμόλαε, έγραφα μία ετήσια αναφορά 117 σελίδων, πήγα να την παραδώσω στον φάκελο του αφεντικού και τώρα δεν υπάρχει πουθενά! Λες και την έφαγε κανένας καλικάντζαρος. Δεν υπάρχουν τέτοιοι μέσα στα κομπιούτερ, έ;
- ΕΜ: (Καταπιέζοντας μία ισχυρή πρόθεση να παίξει με το μυαλό του Γιαννάκη) ΌΧΙ !!! Κάθισε και δείξε μου τι ακριβώς έκανες.
- ΓΓ: (Φανερά -πολύ φανερά- πανικοβλημένος, με ρίγη παρακαλώ) Δεν θυμάμαι τίποτα! Έχει θολώσει το μυαλό μου! Απλά βοήθησε με...
- ΕΜ: Καλά, τουλάχιστον πες μου πως ονόμασες το αρχείο. Δεν μπορεί να μη θυμάσαι ούτε αυτό!
- ΓΓ: Όχι, όχι, αυτό το ξέρω. Ετήσια αναφορά δύο χιλιάδες πέντε τελεία ντοκ με κεφαλαία.
- ΕΜ: Ωραία, φύγε τώρα γιατί αν κάθεσαι σαν τον χάρο από πάνω μου θα ξεχάσω και εγώ ότι ξέρω...

(Σκέφτεται: Μάλιστα, αν εγώ δηλαδή πατήσω search, γράψω αυτό το filename και βάλω στα κριτήρια να ψάξει στα υπο-directories, δεν θα βρει κάτι;)
Και σαν θαύμα (μάλλον Χριστουγεννιάτικο, γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να είχε κάνει λάθος στο όνομα αρχείου ο Γιαννάκης και να είχε αυτοκτονήσει - σκοτώνοντας πρώτα τον Ερμόλαο), μετά από λίγα λεπτά το αρχείο βρέθηκε!

- ΕΜ: Έλα Γιάννη μου, έλα λεβέντη μου, έλα να μου πεις αν αυτό είναι το αρχείο σου.
- ΓΓ: (Διπλό κλικ -μάλλον τετραπλό από την αγωνία του-) ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!
- ΕΜ: (Σκέφτεται: πάει, τον πήρα στο λαιμό μου τον άνθρωπο - νάτο το εγκεφαλικό) Τι έγινε τώρα;
- ΓΓ: Γιες, γιες, γιες... αυτή είναι η αναφορά μου. Μα πες μου καλό μου πνεύμα... εεε... Ερμόλαε ήθελα να πω, που το βρήκες;
- ΕΜ: (Προς έκπληξη του παρατηρεί ότι το αρχείο είναι...)...στον φάκελο saved jokes! Εσύ θυμάσαι να το αποθήκευσες εκεί;
- ΓΓ: Φυσικά. Στο saved μου έχουν πει.
- ΕΜ: (Καταλαβαίνει και τα παίρνει) Το saved reports που είναι ακριβώς δίπλα δεν σου έκατσε σαν κάτι πιο λογικό δηλαδή;
- ΓΓ:......
- ΕΜ: (Χωρίς ίχνος συμπόνιας πλέον) Όπως εσύ έφαγες την ώρα μου, έτσι να φάει και ο καλικάντζαρος τα αρχεία σου!
- ΓΓ: (Αμήχανα και χωρίς να είναι σίγουρος τι να πιστέψει) Εεε... ναι, κοίτα μην ασχοληθείς εσύ με την αίτηση δαπάνης για το ποντίκι. Θα σου φτιάξω εγώ μία για ολόκληρο optical desktop. Καλά Χριστούγεννα και να μας ευλογήσει όλους ο Θεός!
- ΕΜ: (Σκέφτεται: μήπως θα ήταν πιο αποτελεσματικό εδώ μέσα να μας εξορκίσει καλύτερα;)

Επιστρέφοντας μετά από μία ακόμα -τόσο τεχνική όσο και ψυχική- μάχη στο γραφείο του, παρατηρεί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσει στην αναπαυτική καρέκλα του... γιατί πολύ απλά εκεί καθόταν η συμπαθέστατη λογίστρια της εταιρίας, η Γιωργίτσα Ξυγγιμύγα.

- ΓΞ: Γιατί κρατάω στα χέρια μου δύο αιτήσεις για ένα πληκτρολόγιο και ένα ποντίκι; Τι μπορεί να μεσολάβησε μέσα σε λίγες ώρες από την άφιξη σου που προκάλεσε τόσες δαπάνες; Υποτίθεται ότι είσαι εδώ για να φτιάχνεις πράγματα, και όχι για να τα χαλάς! Το ξέρεις ότι το αφεντικό είχε σκοπό να διοργανώσει ένα Κρίστμας Χάπενινγκ για όλους μας αλλά εξαιτίας σου αυτό δεν πρόκειται να συμβεί; Ε;

Εικόνες έρχονται στο μυαλό του όπου βλέπει τον εαυτό του να τρέχει γύρω-γύρω φωνάζοντας «κικιρίκου», όπως σε εκείνη την παλιά ελληνική ταινία. Η Γιωργίτσα πρέπει να είδε τα μάτια του να γυαλίζουν και να γυρίζουν, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η σιωπηλή έξοδος της από το γραφείο του Ερμόλαου, περπατώντας προς τα πίσω!

Καλή ιδέα! Ο Ερμόλαος πήρε το σακάκι του με σίγουρες, «βαριές» κινήσεις, και προχώρησε προς την ίδια κατεύθυνση (προκαλώντας ακόμα περισσότερη νευρικότητα στη Γιωργίτσα). Ενώ όμως εκείνη προχώρησε προς το λογιστήριο, εκείνος τελείωσε τη μέρα του πηγαίνοντας για Χριστουγεννιάτικα ψώνια - στη Στουρνάρη φυσικά. Άντε, γρήγορα, πριν πάρει κάποιος άλλος εκείνο το τελευταίο εξηντάρι iPod από το ράφι. Καλά Χριστούγεννα!

Αρχείο 2 - Στρίβειν δια του δικτύου

Η μέρα ξεκίνησε με τη συνηθισμένη ρουτίνα: ο Ερμόλαος προσπαθούσε να πείσει την κουβέρτα να φύγει από πάνω του και να θυμηθεί ότι αν χάσεις το λεωφορείο στη στάση, δεν σταματάει ξανά, ούτε καν με απειλές και δωροδοκίες προς τον οδηγό. Πάλι καλά που θυμήθηκε φεύγοντας να κλείσει τη VPN σύνδεση, μέσω της οποίας κατεβάζει κάθε μέρα κλασικά ροκ MP3 και... «εκπαιδευτικά» JPG από τη σπάνια συλλογή που βρίσκεται στο PC του αφεντικού του, κ. Έκο Δεδίνο.

Φτάνοντας στα γραφεία της Εργασία Υποπίεση ΑΕ, τον περίμενε ένας συνεργάτης της εταιρίας, ο Ανυπόμονος Καντοαμέσος. Συγκεκριμένα τον περίμενε με βλέμμα που γυάλιζε, με το προσωπικό laptop του στο ένα χέρι και με ένα καλώδιο δικτύου στο άλλο. Ανησυχώντας για τον σουρεαλισμό της κατάστασης, ο Ερμόλαος τον καλημέρισε και τον ρώτησε πως μπορεί να βοηθήσει, κυρίως για να διασφαλίσει προληπτικά τη σωματική του ακεραιότητα.

- ΑΚ: Θέλω να μπω στο internet. Θέλω να βλέπω τα mail μου. Θέλω να επικοινωνώ με τους συνεργάτες μου.
- ΕΜ: Και εγώ ποιος είμαι, η TIM;
- ΑΚ: (Παραβλέπει το αστείο, που παρεπιπτόντως δεν του έφτιαξε καθόλου τη διάθεση) Το δίκτυο σας είναι χάλια! Γεμάτο ιούς, worms, trojans, και μικρά πράσινα ανθρωπάκια που καραδοκούν σε κάθε node για να εισβάλουν στο μηχάνημα μου! Θα έπρεπε να ντρέπεστε.

Έχοντας τρέξει μόλις εχθές τις αναβαθμισμένες εκδόσεις του αντιβιοτικού και του antispyware στους servers, των οποίων τα αποτελέσματα ήταν πεντακάθαρα, σαν τα λογιστικά βιβλία του Αλ Καπόνε, ο Ερμόλαος είχε αντίθετη γνώμη... και την εξέφρασε.

- ΕΜ: Ξέρεις, μία φορά μόνο κολλήσαμε ιό, γιατί είχαν πέσει τα σχετικά services εξαιτίας του φόρτου ενώ δοκίμαζα να στήσω έναν free server για το World Of Warcraft. Δεν χρειάζεται να το κάνεις συνέχεια θέμα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι έκτοτε δεν έχουμε μολυνθεί.
- ΑΚ: Δεν ξέρω τίποτα από αυτά που μου λες! Εγώ μπήκα στο δίκτυο σας και άρχισε να βαράει ο συναγερμός πυρκαγιάς στο κτίριο από τους καπνούς που έβγαζε το κομπιούτερ μου. Θα ζητήσω αποζημίωση. Δεν θέλω να ξαναμπώ στο δίκτυο σας. Θέλω μόνο να μπαίνω στο internet.
- ΕΜ: Μα η πρόσβαση στο internet μοιράζεται μέσω ενός proxy server που βρίσκεται συνδεδεμένος στο δίκτυο μας. Πως δηλαδή θα μπαίνεις στο internet χωρίς οποιαδήποτε σύνδεση στο τοπικό δίκτυο; Θα σκάψουμε για να βάλουμε ειδική γραμμή για σένα;
- ΑΚ: Δεν ξέρω, εσύ ξέρεις. Πρέπει να παίρνω και να στέλνω mail. Πρέπει να κατεβάσω και αυτό το υψηλής ανάλυσης DivX του Revenge Of The Sith πριν κλείσουν οι clients του Kazaa που το φιλοξενούν. Αν δεν με εξυπηρετήσετε θα φύγω, και να το ξέρεις.
- ΕΜ: Χρησιμοποιείς P2P προγράμματα και κατηγορείς εμάς που κόλλησες ιό;!!! Δεν φτάνει που τρως πολύτιμο bandwidth για χαζομάρες, που βάζεις ο ίδιος σε κίνδυνο το PC σου και το δίκτυο της εταιρίας, που δεν μου είπες ότι κατεβάζεις το Revenge Of The Sith για να μην το ψάχνω άδικα...
- ΑΚ:..........
- ΕΜ: Τέλος πάντων, δουλειά μου είναι να σας ικανοποιώ... σε ψηφιακό επίπεδο πάντα. Θα κάνω ότι μπορώ για να μπαίνεις στο Internet με τον τρόπο που θέλεις, αν και πολλοί θα σου πουν ότι δεν γίνεται. Αρκεί βέβαια να μην με ξεχάσεις και εσύ όταν ολοκληρωθεί το download του Revenge Of The Sith.

Παίρνοντας σοβαρό ύφος, ο Ερμόλαος έκανε reset τις ρυθμίσεις του πρωτοκόλλου TCP/IP στην κάρτα δικτύου του Ανυπόμονου, και τις ξαναέφτιαξε, δείχνοντας έτσι ότι κάτι χρειαζόταν να αλλάξει. Δήλωσε τον κατάλληλο proxy server στα internet settings, και το συγκεκριμένο μηχάνημα ως δια μαγείας απέκτησε πρόσβαση στο internet χωρίς την παρεμβολή του τοπικού δικτύου, συνδεδεμένο πάντα μέσω ενός ethernet καλωδίου σε κάποιο hub της εταιρίας. Και να είστε σίγουροι ότι αυτό είναι αλήθεια «πέρα για πέρα» εφόσον έτσι πίστευε ο Καντοαμέσος.